Filarioza

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.

Filarioza (łac. Filariasis) to choroba pasożytnicza, którą przenoszą owady. Za rozwój tej choroby odpowiadają nicie, nazywane potocznie filariami.  Pasożyt, który dostanie się do organizmu człowieka powoduje w nim filariozę. W zależności od lokalizacji żerowania może być to filarioza skórna, limfatyczna lub jam ciała. Filarioza w Polsce nie występuje, jednak zakażenie może nastąpić w krajach tropikalnych. Filariozę najczęściej można spotkać w Azji, Afryce i Ameryce Południowej.

Filarioza – rozpoznanie

Filariozę nazywa się ,,chorobą tropikalną zaniedbywaną/lekceważoną. Dlaczego? Wynika to z faktu, że nie prowadzi się nad nią badań dotyczących nowych, bezpiecznych sposobów leczenia ze względu na brak opłacalności inwestycji. Spośród setek gatunków filarii, jedynie 8 powoduje chorobę u ludzi. W zależności od powodowanych objawów filariozy zostały podzielone na grupy:

• Filariozy skórne – powodowane przez gatunki: Loa loa, Onchocerca volvulus, Mansonella streptocerca
• Filariozy limfatyczne – powodowane przez gatunki: Wuchereria bancrofti, Brugia malayi, Brugia timori
• Filariozy jam ciała – powodowane przez gatunki: Mansonella perstans, Mansonella ozzardi.

Filariozy z grupy filarioz skórnych i limfatycznych mają największe znaczenie kliniczne. Według Światowej Organizacji Zdrowia filarioza limfatyczna jest drugą najczęstszą przyczyną niepełnosprawności na świecie, zaraz po trądzie. Człowiek zaraża się poprzez ukłucia przez komara (Aedes, Anopheles, Culex, Mansonia). Wtedy do organizmu dostaje się larwy, które w ciągu 9 miesięcy stają się formami dojrzałymi. Liczba form dorosłych pasożyta pozostaje stała, nie mnożą się one w organizmie człowieka. Jednakże ich liczba może się zwiększać w wyniku ponownego zarażenia po ukłuciu przez komara. Dodatkowo dojrzały pasożyt jest w stanie przeżyć w organizmie człowieka 5–7 lat.

Objawy filariozy

1. Objawy wuszereriozy

Ten rodzaj odmiany chorobowej może nawet przez kilka lat przebiegać bez żadnych wyraźnych objawów. Tuż po zakażeniu, czyli w postaci ostrej mogą występować bóle kończyn, wysoka gorączka, bóle głowy. Natomiast w postaci przewlekłej, u ludzi którzy zamieszkują tereny endemiczne i ulegają wielokrotnym zakażeniom, można zaobserwować:

• powiększenie węzłów chłonnych,
• obrzęki limfatyczne (tzw. słoniowacizna) osiągające niekiedy monstrualne wręcz rozmiary, dotyczące kończyn, warg sromowych, moszny, prącia i sutków.

2. Objawy loazy. Związane są z wędrówką pasożytów w tkance podskórnej, czasem w narządach wewnętrznych, a nawet w gałce ocznej. Do objawów należą:

• objawy ogólne, takie jak gorączka czy zmiany skórne w postaci pokrzywki (wywołane przez reakcje alergiczne na substancje wydzielane przez pasożyta),
• bolesne obrzęki podskórne,
• zapalenie tęczówki, naczyniówki, ciała rzęskowego – jeżeli pasożyt przejdzie do oka,
• krwotoki, zmiany martwicze, 
•  w lokalizacji w ośrodkowym układzie nerwowym pasożyta może dojść do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia mózgu, napadów padaczkowych;

Leczenie filariozy

Leczenie filariozy polega na stosowaniu dietylkarbamazyny. Terapia tym lekiem trwa zwykle 14 dni. Leczenie rozpoczyna się od podawania mniejszej dawki, wynoszącej 6 mg/ kg m.c. Później stopniowo zwiększa się dawkę.

Innym lekiem na filariozę jest doksycyklina w dawce 100 mg podawanej 2 razy dziennie przez 4 – 6 tygodni.

Zapobieganie filariozie polega przede wszystkim na unikaniu możliwości zakażenia na drodze ukąszenia przez komara. Z tego powodu pamiętaj, że podróżując do krajów tropikalnych powinieneś stosować repelenty, moskitiery. Ponadto nosić ubrania z długimi rękawami i nogawkami.

Filarioza – zapobieganie poprzez szczepienie

Niestety do tej pory nie wynaleziono szczepionki przeciwko filariozie. Pozostaje skupić się na wzmożonej profilaktyce, by nie doszło do zakażenia.

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.