Różyczka

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.

Różyczka to choroba zakaźna. Wywołuje ją wirus RNA, który przenosi się na dwa sposoby. Pierwszy z nich to droga kropelkowa bezpośrednio lub podczas bliskich kontaktów z zakażoną osobą. Drugi natomiast to droga łożyskowa, od matki do płodu. Przez wzgląd na to wyróżniamy dwa rodzaje tej choroby –  różyczka prenatalna i postnatalna. Różyczka u dzieci najczęściej przebiega łagodnie lub bezobjawowo. Na cięższy przebieg narażeni są głównie dorośli. Objawy występują zwykle po 14 – 21 dniach od infekcji. 

Różyczka – rozpoznanie

Wirusem wywołującym różyczkę zarówno u dzieci, jak i u dorosłych jest wirus różyczki – Rubella virus, z rodziny Togaviridae, zawierający jedną cząstkę jednoniciowego RNA. Można go wykryć w wydzielinie z nosa i gardła, a także we krwi, w kale i moczu na około 7 dni przed wystąpieniem objawów choroby, aż do 14. dni po wyleczeniu. Różyczka występuje tylko u ludzi – źródłem zakażenia jest człowiek chory na różyczkę.  Dzięki powszechnie podawanym szczepionkom na różyczkę – nie przekracza obecnie kilkuset lub maksymalnie ponad tysiąca zachorowań na 100 tysięcy mieszkańców w roku (mowa tu oczywiście o Polsce). 

Objawy różyczki

Na początku różyczka daje o sobie znać w postaci zwykłego przeziębienia. Jej objawy nie różnią się w żaden sposób od tych symptomów. Z tego powodu bardzo ciężko jest zdiagnozować różyczkę w pierwszej fazie zachorowania. Jednakże znaczącym symptomem jest powiększenie i bolesność węzłów chłonnych. Pojawia się on wraz z wysypką na całym ciele. Są to typowe objawy różyczki. Po pewnym czasie mogą przybrać nieco cięższy charakter:

• zapalenie spojówek,
• nudności,
• zawroty głowy,
• brak apetytu,
• bóle głowy, kończyn i mięśni,
• wysoka gorączka,
• katar, kaszel, wysoka gorączka,
• zapalenie gardła.

Pojawiająca się wysypka występuje w formie ziarnistych, drobnych, zaróżowionych plamek. Dotyczące one całego ciała i rozwijają się w przeciągu dwóch-trzech dni. Po tym czasie zaczynają blednąć i zanikać. Jednakże po wysypce pozostają nieestetyczne ślady.

Leczenie różyczki

Różyczka najczęściej nie wymaga leczenia. jako leczenie objawowe często stosowane są leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe, należy także pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu.  Przez kilka dni zaleca się leżenie w łóżku. Symptomy różyczki zazwyczaj ustępują same, nie powodując przykrych działań niepożądanych. Zdarzają się jednak przypadki, w których choroba powoduje powikłania w postaci zapalenia stawów lub mózgu. Najskuteczniejszymi metodami zapobiegania różyczce są:

• szczepienia ochronne,
• unikanie kontaktu z osobą zakażoną.

Różyczka – zapobieganie poprzez szczepienie

Profilaktyka różyczki obejmuje przede wszystkim szczepienia ochronne – w Polsce realizowane w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Szczepionkę przeciw różyczce podaje się w postaci skojarzonej, ze szczepionką chroniąca przed odrą i różyczką (MMR). Szczepionka jednoskładnikowa przeciw tej chorobie nie jest dostępna. Maksymalną ochronę zapewnia podanie dwóch dawek szczepionki. Pierwszą dawkę podaje się w 13-15 miesiącu życia, a drugą uzupełniającą  – w 6 roku życia. Jeżeli osoba dorosła nigdy nie była szczepionka przeciwko różyczce, jak również jej nie przechorowała – szczepionkę może przyjąć w dowolnym wieku. Szczepionki nie wolno podawać kobietom w ciąży oraz z niedoborami odporności. Szczepionka wykazuje skuteczność pomiędzy 95 a 98%, jest więc najlepszą metodą ochrony przed zakażeniem (podobnie jak „przechorowanie” różyczki, daje odporność na całe życie). Po podaniu szczepionki przeciw różyczce mogą wystąpić odczyny miejscowe, tj. ból w miejscu podania, zaczerwienienie lub obrzęk.

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.