Występowanie:
- Afryka,
- Azja,
- Europa.
Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.
Choroba po raz pierwszy została zidentyfikowana w 1944 roku na Krymie. Nazwano ją wtedy krymską gorączką krwotoczną, od miejsca wykrycia. Jednakże w 1969 roku uznano, że czynnik wywołujący krymską gorączkę krwotoczną był taki sam jak ten, który spowodował chorobę wykrytą w 1956 roku w Kongo. To spowodowało, że zmieniono jej nazwę na krymsko-kongijską gorączkę krwotoczną.
Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna – rozpoznanie
Gorączka krwotoczna krymsko-kongijska (CCHF) jest chorobą wirusową przenoszoną przez kleszcze z rodzaju Hyalomma. Kleszcze żywiąc się krwią zakażonych ptaków przenoszą chorobę m.in. na człowieka. Choroba może być także przeniesiona pomiędzy ludźmi drogą krwiopochodną, bądź poprzez kontakt z innymi płynami ustrojowymi. Wirus CCHF jest szeroko rozpowszechniony, a dowody na jego obecność odnotowano w Afryce, Azji, na Bliskim Wschodzie i w Europie. Śmiertelność tej choroby jest wysoka, na poziomie 15-40%.
Objawy krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej
Okres inkubacji krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej wynosi 4-12 dni w przypadku ukąszenia przez zakażonego kleszcza i 2-7 dni przy bezpośrednim kontakcie z materiałem zakaźnym. Trwa zwykle od jednego do trzech dni, maksymalnie dziewięć. Jak wskazuje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), pierwsze objawy krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej są nagłe. Obejmują:
- bóle – mięśni, szyi, pleców, głowy, oczu,
- gorączkę,
- zawroty głowy,
- światłowstręt.
Ponadto mogą wystąpić również problemy gastryczne, tzn. bóle brzucha, nudności, biegunka, wymioty. Jednakże występują one nie u wszystkich chorych. Jeszcze rzadziej występującym objawem są gwałtowne wahania nastroju i splątanie.
Dodatkowo u zarażonego wykrywalne jest powiększenie wątroby – hepatomegalia.
Do innych objawów klinicznych krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej zalicza się:
- tachykardię (częstoskurcz, kołatanie serca),
- powiększenie węzłów chłonnych,
- wysypkę wybroczynową.
U chorych może dojść do poważnego uszkodzenia narządów, które mogą doprowadzić do zgonu. Wymienia się gwałtowne pogorszenie czynności nerek, nagłą niewydolność wątroby czy niewydolność płuc.
Leczenie krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej
W przypadku tej choroby można zastosować jedynie leczenie objawowe. Celem takiego leczenia będzie zapobieganie rozwijaniu się skazy krwotocznej, wyrównywanie niedoborów wodno-elektrolitowych oraz walka ze wstrząsem. Można podjąć się próby leczenia przeciwwirusowego opartego na dożylnym podawaniu rybawiryny (cykl 10-dniowy: dawka początkowa 30 mg/kg mc, dalej\ 16 mg/kg mc co 6 godzin przez 4 dni, następnie 8 mg/kg mc co 8 godzin przez 6 dni). Jednakże decyzję o jego zastosowaniu powinien podjąć lekarz.
Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna – zapobieganie poprzez szczepienie
Szczepionka przeciwko krymsko-kongijskiej gorączce krwotocznej ani dla ludzi, ani dla zwierząt nie jest dostępna. W celu uniknięcia lub zminimalizowania potencjalnego zakażenia należy zachować szczególną ostrożność w krajach, w których występuje wirus CCHF.
Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.