Choroba Chagasa (trypanosomoza)

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.

Choroba Chagasa, czyli trypanosomoza amerykańska to pasożytnicza, zakaźna choroba tropikalna. Schorzenie atakuje zarówno ludzi jak i zwierzęta. Najwięcej zachorowań odnotowuje się w obu Amerykach. Schorzenie może mieć postać ostrą lub przewlekłą. Zdaniem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na całym świecie ponad 6 milionów ludzi zarażonych pasożytem przenoszonym przez tzw. całujące robaki (ang. kissing bug). Nazwa pochodzi od faktu, że atakują swoją ofiarę nocą, gryząc ją zazwyczaj w okolice twarzy.

Choroba Chagasa – rozpoznanie

Za wystąpienie choroby Chagasa odpowiada świdrowiec, czyli pierwotniak przenoszony przez krwiopijne pluskwiaki i w większości przypadków zakażenie jest konsekwencją ugryzienia. Zdarza się jednak, że do zakażenia dochodzi poprzez  przetaczanie krwi osoby zarażonej czy drogą wertykalną z zarażonej matki na płód oraz z mlekiem matki na niemowlę.

Pluskwiaki zarażają się pasożytem poprzez ugryzienie zwierzęcia lub człowieka zakażonego pierwotniakami Trypanosoma cruzi. Następnie zarażony owad zostawia swoje odchody na skórze człowieka, zwykle podczas jego snu. Po obudzeniu się, gdy człowiek pociera skórę, może wetrzeć odchody owada w otwartą ranę, w śluzówki jamy ustnej lub w spojówki oka.

Objawy choroby Chagasa

W miejscu wniknięcia pasożyta powstaje (w ciągu tygodnia) twardy naciek nazywany chagoma, który zawiera liczne pasożyty zlokalizowane wewnątrz leukocytów i komórek tkanki podskórnej. Skóra jest obrzęknięta, powiększeniu ulegają okoliczne węzły chłonne . Po dostaniu się pasożyta do organizmu przez spojówki powstaje charakterystyczny dla ostrej postaci choroby Chagasa jednostronny, bezbolesny obrzęk powieki i tkanek oczodołu (objaw Romañy). Początkowej infekcji towarzyszy ogólne złe samopoczucie. Ponadto:

• gorączka,
• brak apetytu,
• obrzęk twarzy i kończyn dolnych,
• czasem wysypka.

Obserwuje się również uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, niewielkie powiększenie wątroby i śledziony. Pasożyt przedostaje się następnie przez naczynia chłonne i krwionośne do mięśni, w tym do mięśnia sercowego.

Mogą się pojawić zaburzenia rytmu serca. W przewlekłej postaci choroby Chagasa typowo zajęty jest też przewód pokarmowy, co prowadzi do zmian w jego budowie. Zagrożeniem są zdarzające się zachłyśnięcia treścią pokarmową, zwłaszcza w czasie snu, co może prowadzić do zachłystowego zapalenia płuc. Chorzy z okrężnicą olbrzymią skarżą się na bóle brzucha oraz przewlekłe zaparcia.

Leczenie choroby Chagasa

Skuteczność leczenia choroby Chagasa uzależniona jest od stopnia zaawansowania schorzenia. Pierwszym krokiem w terapii jest zastosowanie nifurtymoksu lub benznidazolu – największą skuteczność wywierają one, jeżeli zastosowane są w fazie ostrej choroby. Lekiem drugiego rzutu jest amfoterycyna B.

Choroba Chagasa – zapobieganie poprzez szczepienie

Trwają prace nad szczepionką chroniącą przed zachorowaniem na chorobę Chagasa. Najskuteczniejszym sposobem postępowania w rejonach endemicznych jest eliminacja pluskiew za pomocą środków zwalczających pluskwiaki oraz na poprawie warunków mieszkaniowych i higienicznych. Turyści podróżujący do rejonów występowania choroby powinni przede wszystkim unikać noclegów w zrujnowanych domach położonych poza miastem. Dodatkowym zabezpieczeniem przed dorosłymi postaciami pluskiew są siatki i repelenty używane przeciw komarom.

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami. Odwiedź również stronę zaprzyjaźnionego nam centrum medycyny tropikalnej.