Bąblowica

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.

Bąblowica to choroba odzwierzęca wywoływana przez postać larwalną tasiemca bąblowcowego. Chorobą zarażamy się w wyniku przypadkowego spożycia jaj pasożyta, które mogą znajdować się m.in. na nieumytych jagodach czy innych owocach leśnych, ale nie tylko. Larwy tych tasiemców, tworzą formy pęcherzy – stąd polska nazwa bąblowiec. Niektóre rodzaje bąblowicy są bardzo groźne.

Bąblowica – rozpoznanie

Bąblowica jest chorobą pasożytniczą występującą u ludzi w dwóch głównych postaciach: bąblowicy jednojamowej (znanej również echinokokozą) i bąblowicy wielojamowej (alweokokoza), wywoływanej odpowiednio przez tasiemce Echinococcus granulosus i Echinococcus multilocularis. Zasadniczym i ostatecznym żywicielem tasiemca Echinococcus granulosus jest pies, który zaraża się zjadając mięso lub odpady mięsne pochodzące od zwierząt będących żywicielami pośrednimi tego pasożyta: świń, owiec, bydła. W Polsce głównym źródłem zakażenia dla psów są świnie. Człowiek zaraża się pasożytem zjadając jaja tasiemca wydalane z kałem przez psy. Odchodami psów mogą być zabrudzone produkty spożywcze mające kontakt z ziemią, jaja mogą też zostać przeniesione na zabrudzonych rękach. Czasem jaja tasiemca znajdują się na sierści psa.

Objawy bąblowicy

Nie ma objawów typowych dla bąblowicy. Symptomy zaczynają zwykle pojawiać się kilka lub kilkadziesiąt lat po zarażeniu. Zależą od umiejscowienia, wielkości (torbiele bąblowcowe osiągają średnicę od kilku do 30 cm) i liczby torbieli oraz postaci choroby.

W przypadku bąblowicy jednokomorowej do symptomów zalicza się: występowanie torbieli bąblowcowej (najczęściej pojedynczej i w jednym narządzie). Zazwyczaj jej lokalizacją jest wątroba. Czasem umiejscawia się w płucach, mózgu, mięśniach, nerkach czy kościach. Choroba objawia się niespecyficznie – bólami brzucha, wzdęciami, nudnościami i wymiotami. Objawy bąblowicy zlokalizowanej w płucach to przewlekły kaszel, ból w klatce piersiowej oraz duszność;

Natomiast w przypadku bąblowicy wielokomorowej najbardziej specyficznym objawem są naciekające wzrosty przypominające zmiany nowotworowe. U 90 proc. chorych zlokalizowane są w wątrobie. Mogą występować także ogniska przerzutowe w mózgu lub w płucach.

Okres wylęgania choroby trwa 5-15 lat. Jej dalszy przebieg jest przewlekły i ciężki. Imituje proces nowotworowy i objawia się m.in. utratą masy ciała, zmęczeniem, żółtaczką, symptomami zapalenia dróg żółciowych, powiększeniem wątroby, śledziony czy wodobrzuszem. Nieleczona bąblowica wielokomorowa prowadzi do śmierci.

Leczenie bąblowicy

Małe, jednojamowe torbiele można leczyć albendazolem przez kilka miesięcy, co skutkuje 30% wyleczeniem. Sam albendazol jest również metodą leczenia w przypadku nieoperacyjnych torbieli. Dawka albendazolu wynosi 400 mg doustnie 2 razy dziennie (7,5 mg/kg 2 razy dziennie u dzieci do maksymalnie 400 mg 2 razy dziennie). Drugim wyborem jest mebendazol w dawcę od 40 do 50 mg/kg masy ciała na dobę.

Bąblowica – zapobieganie poprzez szczepienie

Dotychczas nie udało się opracować szczepionki zapobiegającej amebozie. Jednakże chorobie można zapobiec. W tym celu trzeba systematycznie odrobaczać psy domowe. Ponadto należy dbać o higienę rąk i przygotowywania posiłków. Nie można zapominać o dokładnym myciu warzyw i owoców oraz owoców runa leśnego. Jaja bąblowców zabija temperatura powyżej 50 st. C.

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.