Cholera

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.

Cholera jest zakaźną chorobą przewodu pokarmowego wywoływaną przez bakterię zwaną przecinkowcem cholery. Źródłem zakażenia może być zarówno człowiek chory, jak i zdrowy mający styczność z osobami chorymi lub przedmiotami przez nie używanymi. Cholera wywołana jest brakiem dostępu do czystej wody pitnej, dlatego największe zagrożenie występuje w Afryce, a także południowej Azji i w Ameryce Łacińskiej. Nieleczona może nawet doprowadzić do zgonu. Współcześni Europejczycy po raz ostatni na masową skalę mieli z nią do czynienia w czasie epidemii w XIX wieku. Jednak i dziś mogą się z nią zetknąć podróżując do krajów trzeciego świata. 

Cholera – rozpoznanie

Pałeczka cholery wytwarza enterotoksynę, która uszkadza gospodarkę wodno-elektrolitową w jelicie cienkim, odpowiedzialną za główne objawy chorobowe. Bakteria może być zlokalizowana poza ustrojem człowieka na powierzchni skorupiaków, alg lub innych zwierząt morskich. Do zakażenia cholerą dochodzi przez brudne ręce i muchy, ale głównie przez wodę powierzchniową skażoną kałem. Istotną rolę odgrywają produkty spożywcze, które miały wcześniej kontakt z zakażoną wodą (np. owoce) oraz „owoce morza” (kraby, krewetki, małże). 

Najbardziej narażeni na złapanie cholery są turyści podróżujący w rejony Afryki, południowej Azji i Ameryki Łacińskiej. Od czasów najdawniejszych o cholerze mówi się jako chorobie epidemicznej lub pandemicznej. Do tej pory na świecie zanotowano aż siedem pandemii cholery, z czego ostatnia ogarnęła Zimbabwe w sierpniu 2008 r. Jej skutki na tych terenach, jak również w odległych krajach, w tym także krajach europejskich, odczuwane są do dnia dzisiejszego. Bezpośrednią przyczyną rozprzestrzeniania się cholery oraz innych chorób zaliczanych do kręgu chorób tropikalnych jest rozwój komunikacji międzynarodowej. Od kilku lat w krajach, w których do tej pory nie notowano zakażeń, wykrywa się nowe zachorowania. W takich przypadkach mówimy o „przywlekaniu” choroby.

Objawy cholery

Objawy cholery to:

• Biegunka
• Wymioty – mogą się pojawić zarówno przed, jak i już po wystąpieniu biegunki.
• Bolesne skurcze brzucha – mogą się pojawić, ale typowy ból brzucha nie występuje.
• Gałki oczne zapadnięte w oczodołach, suchość jamy ustnej, zimna i wilgotna skóra, obniżona jędrność skóry, pomarszczone dłonie i stopy – są objawami zaburzeń wodno-elektrolitowych.
• oddech Kussmaula – bardzo głębokie oddychanie i zwiększona częstość oddechów
• Szybkie tętno obwodowe i spadek ciśnienia tętniczego.
• Niskie stężenie potasu i wapnia, wysokie lub niskie stężenie sodu i kwasica w testach laboratoryjnych.
• Skurcze i bolesność mięśni (na skutek utraty potasu i wapnia).
• Niewydolność nerek.
• U dzieci może dojść do objawów ciężkiej hipoglikemii, a nawet śpiączki.

Leczenie cholery

Chorego leczy się przymusowo w szpitalu wskazanym przez władze, a wszystkie osoby mające z nim styczność podlegają ścisłej kwarantannie i obserwacji lekarskiej przez co najmniej pięć dni.

Leczenie cholery polega na możliwie szybkim uzupełnieniu płynów ustrojowych i elektrolitów – przez kroplówkę podaje się chlorek sodu, chlorek potasu oraz kwaśny węglan sodu. Po nawodnieniu organizmu człowieka podaje się antybiotyki.

W razie rozpoznania lub podejrzenia cholery ze względu na zagrożenie epidemią wymaga się natychmiastowego zgłoszenie takiego przypadku wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu lub dyżurnemu lekarzowi wojewódzkiemu. Międzynarodowe przepisy wymagają zgłoszenia zachorowania do Światowej Organizacji Zdrowia.

Cholera – szczepionka

Szczepienie przeciw cholerze jest zalecane osobom, które planują podróż oraz dłuższy pobyt w krajach występowania cholery.  Jest to preparat w formie zawiesiny doustnej, zawierający martwe szczepy Vibrio cholerae O1 Inaba oraz O1 Ogawa, a także podjednostkę toksyny cholerycznej CTB. Szczepionka wykazuje skuteczność przeciw cholerze oraz biegunce podróżnych wywoływanej przez bakterie E. coli.  Szczepienie w przypadku dzieci w wieku powyżej 6 lat oraz dorosłych obejmuje przyjęcie dwóch dawek preparatu. Dzieci w wieku od 2 do 6 lat przyjmują 3 dawki szczepionki. Pomiędzy przyjęciem kolejnych dawek należy zachować odstęp około 7 dni. Wszystkie dawki szczepionki należy przyjąć przynajmniej 1 tydzień przed planowanym wyjazdem. Skuteczność zabezpieczenia szacuje się na 85-90 procent w ciągu pierwszego półrocza.

Szczepionka przeciw cholerze nie jest obowiązkowa nawet w przypadku osób wyjeżdżających w rejony objęte epidemią. Jest ona jedynie środkiem zalecanym, ale nie obligatoryjnym. Rekomenduje się jej przyjęcie, ale tego nie nakazuje. W związku z tym nie jest ona refundowana. 

Wejdź w zakładkę: Punkty szczepień, aby dowiedzieć się gdzie możesz wykonać szczepienia, a tym samym uchronić się przed chorobami.